بسیاری از محققان بر این باورند که شروع آموزش زبان انگلیسی کودک قبل از بلوغ و حتی بهتر از آن، به کودکان این امکان را می دهد که تقریباً مانند زبان مادری روان تر صحبت کنند. علاوه بر این، یادگیری بیش از یک زبان در سنین پایین توانایی مادام العمر برای برقراری ارتباط با دیگران را بهبود می بخشد و به رشد شناختی و آگاهی فرهنگی کمک می کند.
بسیاری از مطالعات نشان می دهد که بهترین زمان برای آموزش زبان انگلیسی کودک قبل از سن ده سالگی است. در مرحله اولیه زندگی، زبان سریع‌تر یاد گرفته می‌شود، سربع‌تر به دست می‌آید، بهتر حفظ می‌شود و با تلفظی استثنایی صحبت می‌شود. به طور گسترده پذیرفته شده است که هر چه فراگیران جوان تر باشند، در تقلید صداهای جدید موفق تر هستند. این به این دلیل است که مغز ما قبل از نوجوانی نسبت به صداهای جدید (کلمات) بازتر است. از سوی دیگر، صحبت کردن به زبان جدید بدون داشتن لهجه “خارجی” برای زبان آموزان مسن بسیار دشوار است.
اگرچه برخی از یافته‌ها نشان داده‌اند که کودک خردسال تا سن ۵ سالگی می‌تواند تا پنج زبان را پردازش کند، کارشناسان اکثراً موافق هستند که رویکرد دو زبانه برای کودکان خردسال بهترین است. امروزه بسیاری از کودکان در خانواده ها و محیط های دوزبانه بزرگ می شوند و بنابراین دو زبان را به عنوان زبان اول خود فرا می گیرند.
در سراسر جهان، کودکان از بدو تولد به طور همزمان دو زبان را با موفقیت یاد می گیرند. نوزادان دوزبانه می توانند حتی قبل از اینکه اولین کلمه خود را به زبان بیاورند، دو زبان خود را از هم جدا کنند. نوزادان با توانایی تشخیص تضادهای گفتار و صدا از همه زبان‌های دنیا متولد می‌شوند، در حالی که تجربه گوش دادن به یک زبان (بر خلاف زبان دیگر) به حفظ تمایز بین آنها کمک می‌کند.
تفاوت تک زبانه‌ها و چند زبانه‌ها
ادبیات علمی و عامه پسند اغلب تأثیرات صحبت کردن به چند زبان بجای یک زبان را بر عملکرد و شناخت مغز مورد بحث قرار می دهد. همانطور که داده های موجود نشان می دهد: «افراد دوزبانه به دلیل جابجایی مداوم از یک زبان به زبان دیگر، پردازش شناختی را در مقایسه با تک زبانه ها افزایش داده اند.» فرض بر این است که این سوئیچ توسط تغییرات عملکردی و تشریحی در مغز حفظ می شود، که نشان می دهد تفاوت های عصبی ساختاری و عملکردی بین این افراد وجود دارد.
برخی از دانشمندان بر این باورند که آموزش زبان انگلیسی برای کودکان متفاوت از بزرگسالان صورت می‌گیرد اما آسان تر از آنها نیست. همانطور که آنها اشاره می کنند، «کودکان با استفاده از همان بخش هایی از مغز که اعمال ناخودآگاه را کنترل می کنند، زبان را به دست می آورند.» به همین دلیل است که اغلب به نظر می رسد کودکان کلمات و عبارات را بدون تلاش زیاد انتخاب می کنند. «از سوی دیگر، بزرگسالان توانایی بیشتری برای یادگیری پیچیده و فکری دارند.» مغز ما طوری تنظیم شده است که زبان را به طور طبیعی در دوران کودکی و اوایل نوجوانی فرا بگیرد. جدای از استعدادهای احتمالی در مغز، به نظر می رسد کودکان در مقایسه با بزرگسالان انگیزه بیشتری برای یادگیری زبان دارند: آنها زمان بسیار بیشتری را به یادگیری کلمات و عبارات جدید اختصاص می دهند.
زبان از چهار بعد تشکیل شده است: نظام صوتی (یعنی واج شناسی)، نظام معانی (معناشناسی)، قواعد جهان سازی (مورفولوژی) و قواعد جمله سازی (نحو). فرض بر این است که زیرسیستم های مختلف درگیر در فراگیری یک زبان، دارای تفاوت هایی در رشد و پیشرفت برای کسب آنها هستند.
برای مثال، نوزادان زندگی را با تمایل به فراگیری واج‌شناسی آغاز می‌کنند. معمولاً تصور می شود که بخش آوایی، به عنوان کوچکترین بخش در یک زبان، بین کودکان و بزرگسالان متفاوت است، که ممکن است توضیح دهد که چرا آموزش زبان برای کودکان بسیار متفاوت و آسان‌تر اتفاق می‌افتد. مطالعات عصب‌شناختی تفاوت‌هایی را بین پردازش شنوایی در کودکان و بزرگسالان به دلیل تفاوت در توالی‌های قشری نیمکره‌های مغز نشان داده‌اند.
زبان قبل و بعد از شروع بلوغ به طور متفاوتی یاد گرفته می‌شود. یعنی در اواخر دهه ۱۹۶۰، دانشمندی پیشنهاد کرد که زبان را فقط می توان در دوره بحرانی به دست آورد، که به عنوان دوره‌ای بین تولد و بلوغ تعریف می شود. در این مرحله از زندگی، نیروهای بلوغ و تجربی، نیمکره چپ مغز را به سمت تخصصی شدن تدریجی برای زبان هدایت می کنند. فرض بر این است که این فرآیند قبل از بلوغ نهایی می شود، صرف نظر از اینکه فراگیری زبان چقدر کامل است. این بدان معنی است که پس از بلوغ، زبان از طریق سیستم های عصبی تخصصی برای یادگیری زبان یاد گرفته نمی‌شود، بلکه از طریق مکانیسم های در نظر گرفته شده برای یادگیری عمومی یاد گرفته می شود.
بر اساس این یافته ها، دانشمندان این سوال را مطرح کردند که “آیا این دوره بحرانی برای یادگیری زبان دوم نیز ادامه می یابد؟” برای همین گروهی از محققان، مهارت زبان انگلیسی را که توسط افراد بومی چینی و کره‌ای که در زمان ورود به ایالات متحده ۳ تا ۳۹ سال سن داشتند و بین ۳ تا ۲۶ سال قبل از آزمایش در ایالات متحده زندگی می‌کردند را آزمایش کردند. این آزمون مبتنی بر بررسی کارایی استفاده از ساختارهای مختلف دستور زبان انگلیسی بود.
نتایج یک مزیت آشکار را برای ورودهای قبلی نشان داد. یعنی تا قبل از بلوغ، عملکرد در آزمون به طور خطی با سن ورود همبستگی داشت، در حالی که بعد از بلوغ عملکرد با سن ورود ارتباطی نداشت و مهمتر از آن، کاملاً پایین بود. بنابراین، این مطالعه نشان داد که کودکان زبان دوم و همچنین زبان مادری خود را بهتر یاد می گیرند و به سطوح بالاتری از مهارت می رسند.
به طور خلاصه، کودکان ممکن است از نظر تلاش و اختصاص زمان برای این هدف در یادگیری زبان بهتر نباشند، اما مطمئناً در به دست آوردن ساختار دستوری و آوایی صحیح یک زبان خارجی بهتر از بزرگسالان هستند. تغییرات مرتبط با سن در ساختار و انعطاف پذیری مغز، کار یادگیری یک زبان خارجی را برای افراد مسن دشوارتر می کند زیرا مغز آنها اطلاعات را متفاوت پردازش می کند.
با باشگاه اومند قله‌های موفقیت را طی کنید. 💜
منتظر چه هستید؟ سریع‌تر فرزندانتان را در کلاس‌های باشگاه اومند ثبت نام کنید تا اثرات مثبت آن را ببینید. سامانه آموزش آنلاین باشگاه اومند با حضور بهترین و برترین اساتید و مشاوران سراسر کشور آماده خدمت‌رسانی به شما عزیزان هستند. با استفاده از کلاس‌هایی با جمعیت کم و با کیفیت بالا پذیرای حضور شما عزیزان هستیم. امید داریم که با کمک شما آینده کودکان این سرزمین را بسازیم.
بنفش و تندرست باشید. 💪🏼
